دل اگه زخمه که زدن نداره
بغض گرفته خندیدن نداره
غمی تو چشم ماه پینه بسته
نشون مهتاب روی تن نداره
پرستو که پراشو آتیش زدن
امید کوچ و پریدن نداره
صورت بلبل ، زخمی از خار گل
روی پر از خون که دیدن نداره
خشکیده برگی که داره جون میده
از باد وحشی بوسیدن نداره
یه تیکه گوشت پوسیده توی سینه
مهری برای دزدیدن نداره
وقتی که کینه جای عشق نشسته
لیلی رو کی کشت؟ ، پرسیدن نداره
نور سحر تو چنگ شب اسیره
سپیده نای دمیدن نداره
سکوت و غم راه گلو رو بسته
واژه ای جون جنگیدن نداره
آبی آسمون اگر چه زیباس
کویر و ابر باریدن نداره
تو تور ماهیگیر، پری دریا..!
عروس مرده رقصیدن نداره
وقتی که گوش آدما کر شده
از چی بگم چون شنیدن نداره
